در انتخاب رنگ مو به چه نکاتی باید توجه نماییم؟ لطفا" درباره ساختمان و انواع رنگ مو نیز توضیح دهید؟

پاسخ : خانم دکترحمیده آقائی متخصص پوست،مو،زیبایی:

قسمت عمده ساختمان مو از پروتئین کراتین تشکیل شده است و رنگی که تارهای مو دارند به دلیل وجود رنگدانه های موجود در آنها است.

این رنگدانه ها دو نوع هستند:

یوملانین: باعث ایجاد رنگهایی با درجه مشکی تا قهوه ای میشود.

فئوملانین: مسئول ایجاد رنگهایی در محدوده طلایی تا قرمز هست.

حال اگر هیچکدام از این دو نوع ملانین حضور نداشته باشند موها به رنگ سفید تا خاکستری در می آیند.

طبق آمار بدست آمده از مطالعات مختلف بیش از 75% زنان و حدود 18% مردان در دنیا از رنگ مو استفاده میکنند. اکثر رنگ موها حتی مارکهای پرفروش و معروف، حاوی مواد شیمیایی زیادی هستند و به موها صدمه می زنند و تعداد کمی از مارکها بدون مواد شیمیایی (خصوصا آمونیاک) هستند .

دوماده شیمیایی پایه، در تمام فرآیندهای رنگ کردن مو شرکت دارند: ماده اول پراکسید هیدروژن یا اکسیدان و دیگری آمونیاک میباشد.

رنگ موها به 3 دسته تقسیم میشوند:

1) رنگ موهای گیاهی مثل حنا

2) رنگ موهای بر پایه املاح فلزی مثل رنگهای با پایه املاح سرب

3) رنگ موهای برپایه ترکیبات آلی سنتتیک، که اینها نیز به سه دسته تقسیم میشوند:

الف) رنگ موهای موقت: به رنگ مویی گفته میشود که فقط به اندازه یک تا سه بار شامپو زدن دوام دارد. در این رنگها ماده رنگی در آب حل شده و هیچ گونه واکنش شیمیایی در ساختار مو ایجاد نکرده و رنگدانه ها در سطح کوتیکول مو قرار میگیرند وبه راحتی توسط شستشو پاک میشوند.

ب) رنگ موی نیمه موقت یا نیمه دائمی: دوام این رنگها روی موها به اندازه پنج تا پانزده بار شامپو زدن است. این رنگها اغلب متشکل از رنگدانه های کمپلکس کبالت یا کروم است که در یک حلال آلی حل شده اند. این رنگها حاوی اکسیدان ضعیف هستند و آمونیاک هم ندارند بنابراین هیچ گونه واکنش شیمیایی با رنگدانه مو اتفاق نمی افتد.

ج) رنگ موهای دائمی یا ثابت: تغییرات کلی و اساسی بر روی مو می گذارند و نیاز به اکسیدان و آمونیاک دارند و شستشوی سر با شامپو بر روی آنها بی اثر است.

 عوارض ناشی از رنگ موها:

ماده پارافنیلن دی آمین یا PPD موجود در رنگ موها اغلب منجر به آلرژی و حساسیت میشود و این آلرژی منجر به قرمزی و تورم در ناحیه پیشانی، گوش، پشت گردن، صورت و گاهی تورم چشم ها میشود.

اکسیدان بکار رفته جهت رنگ کردن موها نیز یک ماده شیمیایی قوی است که قدرت ایجاد صدمه شدید به ساقه مو و دفرمه کردن یا از شکل طبیعی خارج کردن مو را دارد و همچنین در بسیاری از موارد این ماده سبب ریزش مو میشود.

بروز موخوره، خشک و زبر شدن و شکنندگی موها در اثر از بین رفتن چربی، ریزش مو، سوزش چشم، تورم پوستی، سوزش و خارش وقرمزی پوست سر، شوره سر، ایجاد تاول در پوست جزء عوارض رنگ موها میباشد.

 

رنگ موهایی که در 25 سال اخیر مورد استفاده بوده اند، ظاهرا با ازدیاد خطر سرطان همراه نیستند. در صورتی که مطالعات در مورد رنگ موهای قدیمی تر، ارتباط میان مصرف مداوم و طولانی مدت رنگ مو و سرطان مثانه را نشان میدادند. مطالعات در مورد ارتباط سرطان سیستم لنفاوی و مصرف رنگ مو همچنان ادامه دارد ولی ارتباطی با سرطان سینه مشخص نشده است.